καρτερώνυξ

καρτερῶνυξ, -ώνυχος, ὁ (Α)

κρατερώνυξ*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καρτερός + -ῶνυξ (< όνυξ), το -ω λόγω τής συνθέσεως (πρβλ. γαμψ-ώνυξ, στερρ-ώνυξ)].